به گزارش ایرنا، 'میخاییل بوگدانف' شامگاه دوشنبه در گفت و گو با رادیو 'اكومسكو' خاطر نشان كرد: روسیه حاضر به شركت در نشست 'گروه دوستان سوریه' كه قرار است روز 24 ماه جاری میلادی در تونس برگزار شود، نیست.

وی با بیان اینكه با مبتكران این ایده تماس هایی داشتیم، اظهار داشت: روسیه را به شركت در این نشست دعوت كردند، اما ما پیشنهاد كردیم كه ابتدا اهداف و ماهیت این نشست روشن شود.

نماینده رییس جمهوری روسیه در امور خاورمیانه گفت: تصور می كنیم كه در این نشست تنها نمایندگان بخشی از مخالفان دولت سوریه شركت كنند.

بوگدانف با بیان اینكه انتخابات ریاست جمهوری سوریه قرار است در سال 2014 برگزار شود، افزود: روسیه معتقد است كه باید زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری این كشور به جلو كشیده شود.

آمریكا با رد انجام هرگونه مذاكره بین دولت سوریه و مخالفان برای مداخله در امور داخلی این كشور، گروهی با عنوان 'دوستان سوریه' را گرد هم آورده است.

روسیه در هفته های اخیر تلاش های دیپلماتیك گسترده ای را برای برقراری صلح و آرامش در سوریه و توقف خشونت ها در این كشور بدون مداخله خارجی به عمل آورده است.

مسكو هفته گذشته با مشاركت پكن قطعنامه غربی -عربی در باره سوریه در شورای امنیت را كه مسیر برای مداخله خارجی در امور داخلی این كشور را هموار می كرد، وتو كرد.

'سرگئی لاوروف' وزیر امور خارجه روسیه نیز روز دوشنبه در گفت و گوی تلفنی با 'نبیل عربی' دبیر كل اتحادیه عرب بر لزوم آغاز مذاكرات میان حكومت سوریه و مخالفان آن و حل مسایل این كشور از طریق مذاكره و گفت و گو تاكید كرد.

1592

اروپام/2242**518

هفته گذشته رسانه های جهان اعلام كردند كه كانادا استفاده از شكنجه را برای كسب اطلاعات از مجرمان امنیتی آزاد كرده است و زین پس بعد پلیس و دستگاه های اطلاعاتی این كشور می توانند از اعتراف مجرمان در تحقیقات خود استفاده و یا به آن استناد كنند. این درحالی است كه كشور كانادا خود به عنوان یكی از مدعیان پر و پا قرص حامی حقوق بشر! انواع اتهامات را علیه كشورها از جمله جمهوری اسلامی ایران وارد كرده و از هیچ تلاشی در محكومیت كشورها در شورای حقوق بشر سازمان ملل و دیگر نهادهای بین المللی فروگذار نكرده است.

همه این ادعاهای حقوق بشری به وسیله مقامات كانادایی در چند اصل ساده كه به راحتی می تواند توجیه و تفسیر شود مورد استفاده قرار می گیرد و عنوان می شود كه بنیان حقوق بشر كانادایی براساس اعلامیه حقوق بشر 1947/1948 ایجاد شده است. این اصول كه در سایت سیاست های حقوق بشر بین المللی كاناداCanada's International Human Rights - Policy- ذكر و به اسناد متعدد بین المللی نیز ارجاع داده شدند به طور خلاصه عبارت است از نقش رهبری كانادا در ارتقای جهانی ارزش های حقوق بشری كانادا، كمك های توسعه ای به كشورهای رعایت كننده حقوق بشر و تلاش برای ارتقای حقوق بشر براساس منشور سازمان ملل متحد به وسیله همه كشورهای عضو در قبال شهروندان.

در همین چارچوب، كانادا درمورد حقوق بشر به سیاست های بسیاری از كشورها ازجمله ایران انتقاد كرده است و حتی در چند مورد موجب صدور قطعنامه علیه جمهوری اسلامی ایران شد. این كشور در زمینه حمایت از فتنه گران و منافقین و وضعیت اردوگاه اشرف از سیاست های ایران انتقاد كرده است. حتی در مورد شكنجه انتقادهای بسیاری را از دولت لیبی انجام داد، اما هم اكنون خود این كشور به عنوان یكی از متهمان عمده در نقض حقوق شهروندان خود مطرح است.

موضوع تایید شكنجه ازسوی مقامات كانادایی موجی از اعتراض و نارضایتی نه تنها در میان كشورها بلكه در بین گروه های غیردولتی مدافع حقوق بشر در داخل كانادا برانگیخته است.

برخی سایت ها كه این خبر را به عنوان خبر جنجالی منتشر كرده بودند نیز از نارضایتی عمیق مردم این كشور از دولت خبر دادند و در اظهارنظرهای خود عنوان كردند كه چنین قانونی به وسیله اكثریت مردم این كشور مردود است. برخی نیز در نظرهای خود نوشتند كه 'استفن هارپر' نخست وزیر كانادا می خواهد با پیروی از ایالات متحده كشوری با نام 'كامریكا' بسازد.

فرانس پرس اعلام كرد كه تصمیم دولت كانادا در مورد آزاد شدن شكنجه به وسیله ماموران امنیتی این كشور موجب اعتراض گروه های حقوق بشری و رهبران مخالف در كانادا شده است. براساس اعلام رسانه های كانادایی، دولت اوتاوا به سرویس های جاسوسی خود دستور داده است كه اطلاعاتی را كه از طریق شكنجه كسب می كنند نادیده نگیرند و از آنها استفاده كنند.

'جك هریس' یكی از نمایندگان پارلمان كانادا اعتقاد دارد كه دولت این كشور به صورت غیرمستقیم موجب تشویق شكنجه می شود. سازمان عفو بین الملل نیز این سیاست جدید دولت كانادا را محكوم كرد.

**كانادا نمی تواند مدعی حقوق بشر باشد

-----------------------------------------------

سایت روزنامه 'اوتاوا سیتیزن' نیز در مطلبی انتقادی نوشت: 'كانادا از شكنجه چشم پوشی نمی كند و با ادامه این روند به جایگاه حقوق بشری كانادا در جهان لطمه جدی وارد می شود.'

این مقاله سپس با انتقاد از سخنان وزیر امنیت عمومی كانادا كه خود را مسئول جان مردم كانادا معرفی كرد می افزاید، از نظر مقامات كانادا این گونه اطلاعات نمی تواند در دادگاه های این كشور مورد استفاده قرار گیرد و این عمل غیرقانونی تنها در حوزه عملی ممكن است و مشروعیتی ندارد. دولت كانادا و مقامات امنیتی باید به این نكته توجه داشته باشند كه در مواقعی حتی این اطلاعات گمراه كننده هستند.

**شكنجه قابل توجیه نیست

--------------------------------

حزب سبز كانادا نیز در مطلبی اعلام كرد: مردم كانادا نگرانی شدیدی نسبت به حقوق شهروندی خود پیدا كرده اند.

این مطلب كه در وبسایت(northumberlandview) آمده است خاطر نشان می كند، كانادایی ها از گذشته حقوق بشر را به عنوان ارزشی والا می دانستند و در سیاست این كشور یكی از مهمترین پارامترها بود، اما اقدام جدید دولت یكی از علائم هشدار برای موقعیت این كشور است.

'الیزابت می' رهبر حزب سبز كانادا در این مورد گفت: مردم كانادا نمی خواهند در هیچ شرایطی شكنجه آزاد و قانونی شود و حزب محافظه كار در این زمینه قدم اشتباه و به دور از ارزش های كانادایی برداشته است.

'جو فاستر' از دیگر مقامات این حزب نیز در پاسخ به ادعاهای مقامات دولتی این كشور گفت: اگر برای این مقامات حفظ دارایی های مادی و معنوی مهم است بهتر است به جای استفاده از شكنجه، مراقب سوءاستفاده های شركت های معدنی كانادا باشدند كه به شدت حقوق بشر را تهدید می كند. ممكن است برخی شكنجه شوندگان بیگناه باشند، اما چه باید كرد با تهدیداتی كه متوجه حقوق شهروندان می شود. نتیجه این است كه از جایگاه و اعتبار این حقوق در جامعه كانادایی كاسته می شود.

'الكس نوه' دبیركل سازمان عفو بین الملل در كانادا نیز تصریح كرد كه مقامات امنیتی كانادا باید بر این موضوع تمركز كنند كه اطلاعاتی كه از لكه ننگ شكنجه به دست می آید قابل استفاده نیستند.

فاستر در این باره تاكید كرد كه اگر كانادا می خواهد یك كشور متمدن باقی بماند نباید هیچ توجیهی برای استفاده از شكنجه داشته باشد.

**استفاده ابزاری دولت كانادا از موضوع شكنجه

-----------------------------------------------------

نشریه گلوبال ریسرچ (Global Research) كه مقر آن در كاناداست در مورد این تصمیم دولت كانادا نوشت: كانادا از شكنجه به عنوان ابزاری تبلیغاتی برای مبارزه با تروریسم استفاده می كند. این پیامی گمراه كننده و متناقض با رویه پیشین دولت كانادا بود كه اعلام كرد دولت این كشور از شكنجه برای گرفتن اطلاعات از مظنونان تروریسم حمایت می كند.

در سال 2010 نیز 'ویك توز' وزیر امنیت عمومی این كشور به نیروهای امنیتی كانادا دستور داد گرچه اطلاعات تحت شكنجه قابل اعتماد نیستند، اما علیرغم نادیده گرفته شدن حقوق انسان ها برای حفاظت از جان و دارایی كانادایی ها می توانند از شكنجه برای كسب اطلاعات استفاده كنند.

**شكنجه قبیح است، اما نه برای كانادا

---------------------------------------------

این نشریه افزود: 'جیسون كنی' وزیر امور شهروندی و مهاجرت و چند فرهنگی كانادا نیز معتقدند كه گرچه ما مخالف استفاده از شكنجه هستیم، اما اولویت با نیروهای امنیتی است كه از جان ها استفاده كند.

گلوبال ریسرچ نیز از این رویكرد دوگانه مقامات ابراز تعجب می كند و می نویسد معلوم نشده است كه شكنجه بد است یا خوب؟ و یا اینكه آیا اطلاعاتی كه از شكنجه كسب می شوند معتبر و قابل اعتماد هستند یا خیر؟ این مقام پیش از این اعلام كرده بود كه اطلاعاتی كه با شكنجه كسب می شوند از اعتبار چندانی برخوردار نیستند، اما اكنون اجازه استفاده از آن را صادر می كند. یكی اعلام می كند كه شكنجه خوب است و دیگری می گوید شكنجه مجاز نیست، زیرا دو وزیر كانادایی دو رویكرد مخالف را اعلام كرده اند.

**شكنجه ابزاری برای ایجاد وحشت در كانادا

--------------------------------------------------

به نظر می رسد كه هدف مقامات كانادایی نوعی موجه سازی شكنجه در افكار عمومی است، اما شكنجه نه تنها در قوانین بین المللی بلكه در همه عقاید، مذاهب و رویكردهای انسانی و حتی در سیاسی بازی ها نیز مذموم و ناكارآمد شمرده شده اند.

به اعتقاد این مقاله فرد تحت فشار به هر دستور و یا هرخواسته ای كه باعث كم شدن رنجش می شود اقرار و اعتراف كند.

همه می دانند كه جمع آوری اطلاعات از طریق شكنجه عملی نیست و به اعتقاد بسیاری از كارشناسان این اقدام دولت كانادا می تواند استفاده ابزاری از شكنجه برای اهداف مقامات باشد و تنها هدف آن تحكیم موقعیت و برتری آن مقامات باشد، اما واقعیت همیشه نشان داده است كه شكنجه تنها باعث توجیه اقدامات وحشت افكن می شود و گاها می تواند در گسترش خشونت ها نقش داشته باشد.

**كانادا ناقض واقعی حقوق بشر

------------------------------------

البته دولت كانادا باوجود همه ادعاهای حقوق بشری كه در مورد دیگر كشورها دارد در این زمینه گذشته روشن و شفافی ندارد و طیف وسیعی از اتهامات به این كشور وارد شده است. اقدامات ارتش كانادا در افغانستان، استانداردهای دوگانه حقوق بشری در مورد كشورها به ویژه در مسائل خاورمیانه و رویكرد این كشور به رژیم صهیونیستی و حتی مسائل داخلی كانادا و تبعیض علیه مهاجران بومیان و حتی زنان را می توان نام برد كه انتقاد دبیركل سازمان عفو بین الملل را از دولت كانادا برانگیخت.

**افغانستان لكه ننگ حقوق بشر كانادایی است

-----------------------------------------------------

یكی از موضوعاتی كه اقدامات نظامیان این كشور را زیر سوال برده در افغانستان روی داده است. نیروهای نظامی كانادایی در عملیات و اقدامات خود در افغانستان به سورفتار و شكنجه متهم شده اند. این اقدامات در منافات كامل با ماده 12 كنواسیون سوم ژنو اعلام شد كه كانادا نیز آنرا امضا كرده است. در این ماده تصریح شده است كه قدرت های دستگیركننده مظنونان مسئول رفتار خود با دستگیر شدگان هستند.

شبكه رادیوتلویزیونی و خبری سی بی سی كانادا اولین بار موضوع بدرفتاری با دستگیرشدگان به وسیله نظامیان كانادایی در افغانستان را به نقل از 'امیر عطاران' یك استاد حقوق در دانشگاه اوتاوا فاش كرد.

وی اعلام كرد كه اطلاعات كاملی از دولت كانادا در اختیار دارد كه نظامیان این كشور با اهداف خاص به شكنجه و آزار متهمان و دستگیر شدگان در جنگ با تروریسم در افغانستان می پردازند.

بعد از آن بود كه دو مقام دولتی مسئولیت یافتند كه در این زمینه تحقیقات لازم را به عمل آورند. حتی یك دیپلمات كانادایی نیز اقرار كرد كه بسیاری از دستگیرشدگان در افغانستان تحت شكنجه قرار گرفته بودند، اما در پاسخ به درخواست ها برای اعلام نتایج این تحقیقات، دولت كانادا اعلام كرد كه برای محافظت از سربازان و شهروندان كانادایی این اطلاعات حساس را منتشر نمی كند.

**دولت كانادا حقوق بشر را تضعیف می كند و نه تقویت

------------------------------------------------------------

مجله دانشگاه كویین كانادا با عنوان 'ژورنال' نیز در مطلبی با عنوان سیاست دولت در استفاده از شكنجه غیرقابل قبول است، نوشت: چندی قبل شبكه سی بی سی كانادا به نقل از مقامات امنیتی كانادا اعلام كرد كه استفاده از شكنجه برای نیروهای امنیتی برای حفظ جان و دارایی مردم كانادا مجاز است و این دقیقا برخلاف آن چیزی است كه مقامات امنیتی این كشور اعلام كرده بودند شكنجه و اطلاعات ناشی از آن برای اقدامات خود استفاده نمی كنند.

این مجله دانشگاهی افزود، اگر تاكنون سرویس های امنیتی از این روش استفاده می كردند نیز متهم به انجام اقداماتی ضدبشری هستند. توجیه این سیاست با ادعای تضمین امنیت عمومی می تواند حتی باعث تحریك حركات تروریستی و وحشت افكنی بیشتر شود.

این مقاله حتی تهدید كرد كه نمی توان با گروهی -دولت و سازمان های امنیتی- كه با نام محافظت از حقوق بشر آنرا نادیده می گیرند كار كرد. از دولت كانادا انتظار می رود كه به جای افزایش وحشت، موضعگیری مناسبی در این زمینه انجام دهد، زیرا اكنون علاوه بر ترس از تروریسم، بی اعتباری ارزش ها و تبعات این ترس بر رفتارها حكفرما می شود.

**كانادا و سیاست های دوگانه حقوق بشری

--------------------------------------------------

دبیركل سازمان عفو بین الملل نیز از اقدامات دوگانه و تبعیض آمیز دولت فدرال كانادا انتقاد كرد. 'سلیل شتی' خاطر نشان كرد كه با در نظر گرفتن همه این موارد، باید گفت متاسفانه دولت كانادا در زمینه حقوق بشر در مسیر انحطاط قرار گرفته است و به بیراهه می رود.

رویترز نیز در بیان دوگانگی در سیاست گذاری در مورد شكنجه نوشت: درحالی كه در سال 2009 دستوری وزارتی برای سازمان های امنیتی كانادا صادر شد كه در آن تصریح شده بود آنها نمی توانند به اطلاعات به دست آمده از شكنجه اعتماد و از آن استفاده كنند، در سال 2010 دستور دیگری صادر شد كه طی آن اعلام شده بود كه گرچه نمی توان صحت و سقم این اطلاعات را تعیین كرد، اما از آنجا كه نمی توان در این زمینه خطر كرد، باید به این اطلاعات توجه كرد و نباید آنها را نادیده گرفت.

در متن این دستور آمده است: در شرایطی كه خطر جدی برای جان و دارایی كانادایی ها مطرح است لازم است كه این اطلاعات نیز مورد توجه قرار گیرند و مورد استفاده مقامات واقع شوند.

این خبرگزاری نوشت كه به نظر برخی وزرا و مقامات كانادایی چون امنیت اولویت دارد پس می توان از اطلاعات به دست آمده از شكنجه استفاده كرد!

پژوهش**9130**9123

به گزارش روز دوشنبه ایرنا و به نقل از روابط عمومی فدراسیون انجمن های ورزشی، مرحله نخست اردوی آماده سازی تیم ملی بیس بال ایران تا روز 28 بهمن ماه ادامه می یابد.

این اردو زیرنظر مهرداد حاجیان به عنوان سرمربی و مهدی بهرام پور و سیدعلی امامزاده ای به عنوان مربیان پیگیری می شود و

در نهایت 21 بازیكن به مرحله دوم اردوی آمادگی تیم ملی دعوت خواهند شد.

مرحله دوم اردوی آماده سازی تیم ملی بیس بال ایران، روز 18 اسفند ماه شروع خواهد شد و تا روز 23 اسفند ماه ادامه خواهد داشت و در نهایت 18 بازیكن به مسابقات بیس بال قهرمانی غرب آسیا اعزام خواهند شد.

شایان ذكر است، مسابقات بیس بال غرب آسیا در روزهای 4 تا 9 فروردین ماه سال آینده در شهر 'لاهور' پاكستان برگزار خواهد شد.

اسامی بازیكنان دعوت شده به مرحله نخست اردوی آمادگی

تیم ملی بیس بال ایران به شرح ذیل است:

استان البرز:

آبتین نخجوان پور، اكبر فرهادی، اصغر وقاری، كاشف رانا، كیوان رانا، مجید پاشوی، احسان ابراهیمی صبا و مجید ستاری.

استان بوشهر:

امیر بختیاری لقب، محسن محمدی، یاسین شریفی، بابك مهیمنیان آزاد، محسن هنرپیشه و مهدی واعظ زاده، رضا شبانی،

امیر باژوند و اصغر معصومی.

استان سمنان:

رسول طاهریان، رجبعلی برزگر، حسین عابدینی و ابوالقاسم وفایی نژاد.

استان قم:

سیدجمال الدین سادات، ابوالفضل امجد، محمد صفدری و مجید محمدی.

استان كرمان:

هادی علینقی، دانیال جعفری راد، اباذر صمدانی بخش، جواد گوهری، غلامرضا امیرطاهری و شهرام ملكی.

استان گیلان:

رهام برهانی، امیر خلیق ساكت، احمد رانگا، هومن ارجمندی، كیان ندافی، رامین احمدی و ایمان خلیق ساكت.

استان هرمزگان: یعقوب حسین پور

استان خراسان رضوی: شهاب جاویدفر و شهریار حصاری

9118 / 1589

چهاردهم فوریه (بیست وپنجم بهمن)، روزعشاق یا "ولنتاین"، اگرچه یک پدیده غربی است، اما حالا تبدیل به یک پدیده جهانی شده و نقاط مختلف جهان را در نوردیده است.

حالا کمتر جوانی را در سراسر جهان می توان یافت که این روز را نشناسد.

دراین روز، درکشورهایی که رابطه های عاطفی وعاشقانه "جرم" پنداشته نمی شود، دختران وپسران عاشق همدیگر را می بینند، به یکدیگرهدیه می دهند و به تفریحگاه ها می روند.

اما حکایت های عاشقانه دختران و پسران افغان تفاوت دارد. در افغانستان، باورهای سنتی و گرایش های قومی و منطقه ای سبب شده است که خیلی از رابطه های عاشقانه پایانی تراژیک داشته باشند و عاشق پیشه های زیادی درعشق شان ناکام شوند.

درشهر های افغانستان دختران و پسران، در شکل‌دهی رابطه های عاطفی و عاشقانه تا حدی دست باز دارند. جوانان در دانشگاه ها، مکاتب، مراکزفرهنگی و فروشگاه ها به دور ازچشم خانواده ها همدیگر را می بینند و عاشق می شوند.

اما وقتی زمان ازدواج فرا می رسد، عمدتا اختیار اصلی به دست خانواده هاست، خانواده هایی که راضی نیستند پسران و دختران شان قبل از ازدواج، همدیگر را ببیند یا با هم صحبت کنند.

شاید به همین دلایل است که درافغانستان، بیشتر رابطه های عاشقی با گریه و دلتنگی های نفسگیر همراه است، گریه هایی که دختران و پسران عاشق به خاطر نرسیدن و حتی ندیدن همدیگر سر می دهند.

در افغانستان جوانان برای دیدن معشوق شان حتی در روز "ولنتاین" هم زجر می کشند و باید برای خانواده های شان رفتن به دانشگاه، مکتب، بازار یا خانه دوستان را بهانه کنند.

"عاشق پیشه های ناکام"

در سال های پیش دردانشگاه کابل جوانان زیادی را می شناختم که حکایت های شنیدنی از عشق و عاشقی داشتند. اماحالا بیشتر این عاشق پیشگان می گویند که رابطه های عاشقی شان به ازدواج نمی انجامد.

یکی از این جوانان اهل نیمروز که خواست در گزارش نامش را "تمیم" بگیرم به دلیل شکست در یک رابطه عاشقانه پس از سه سال درس در دانشگاه کابل را ترک کرده است.

او می گوید سه سال عاشق یک دختر اهل کابل بوده است. اما مخالفت خانواده دختر سبب شده است که هرگز به او نرسد.

تمیم می گوید: "سال اول دانشگاه با هم آشنا شدیم، اما این آشنایی به یک رابطه عاشقانه منجرشد و ما عاشق همدیگرشدیم. پس از دوسال چندین بار خواستگاری رفتیم اما وابستگی های متفاوت (زبانی) خانواده های ما باعث شد که پدر دختر جواب رد بدهد".

تمیم می گوید: "دخترمورد علاقه ام مجبور شده بنا به اصرار خانواده اش با پسردیگری نامزد شود. من به شدت شوکه شده بودم و نتوانستم درس هایم را ادامه دهم و درنهایت هم ترک تحصیل کردم. با خودم تعهد کردم که با کسی دیگر ازدواج نکنم".

نرگس نام مستعار یک دختر جوان است که در یک مرکزفرهنگی در کابل کارمی کند. او می گوید درافغانستان خانواده، دوستان و قوم وخویش به خود حق می دهند که درهمه مسایل خصوصی جوانان دخالت کنند و حتی اینکه آدم عاشق که باشد و به که علاقه نداشته باشد.

اومی گوید: "من ازدوسال به این طرف جوانی را دوست دارم که از ولایت و منطقه ما نیست، اما به این دلیل بار ها ازسوی نزدیکان و حتی پسرانی که فقط از ولایت ما هستند مورد تهدید قرارگرفتم که پسرمورد علاقه ام را فراموش کنم."

این جوانان هشدارمی دهند که اگر با پسری که از ولایت ما نیست ازدواج کنی کشته خواهی شد.

موبایل، وسیله برای عشق ورزیدن پنهانی

در این میان موبایل ابزاری خوبی برای زنده نگه داشتن رابطه های عاشقانه و وسیله ای مناسب ارتباطی عاشق پیشگان محسوب می شود.

شماری از جوانان عاشق پیشه می گویند آنها اگر نتوانند همدیگر را در روز "ولنتاین" ببینند، فقط می توانند با موبایل این روز را به همدیگرتبریک بگویند.

احمد الله یکی ازجوانان کابل می گوید خیلی از رابطه های عاشقانه ازطریق صحبت های تلفنی شکل می گیرد. چون در افغانستان جوانان نمی توانند درملاء عام آزادانه با دختران صحبت کنند، از این جهت سعی می کنند وقتی به کسی علاقه پیدا کردند ازطریق صحبت های تلفنی بیشتر رابطه داشته باشند.

اومی گوید "من مغازه لباس فروشی دارم. خیلی کم دوست دخترم را می بینم. در ۲۴ ساعت درحدود چهار صد افغانی کارت اعتبارموبایل مصرف می کنم. ساعت ها باهم از طریق موبایل صحبت می کنیم. اگر یک روز صحبت نکنم فکرمی کنم او را ازدست داده ام".

اما احمد الله می گوید رابطه دختران و پسران ازطریق تلفن برخی مواقع مشکل آفرین می شود. او می گوید دخترانی هستند که می خواهند پسران را فریب دهند و کارت اعتبارموبایل دریافت می کنند. یا پسرانی هستند که از طریق صحبت های تلفنی به دختران دروغ می گویند و آنها را فریب می دهند.

عاشقی های اینترنتی

در این میان اما دنیای مجازی اینترنت نیز در رابطه های عاطفی و عاشقانه جوانان افغان نقش قابل ملاحظه دارد.

درشهرهای افغانستان دختران و پسران زیادی هستند که درسال های اخیر از طریق فضای مجازی اینترنت با هم آشنا شده اند. وقتی در اینترنت کافی های کابل سربزنیم، بدون شک پسران و دختران زیادی را می بینیم که ساعت ها بدون وقفه "چت" می کنند و یا صحبت های تصویری دارند.

حالا خیلی از این جوانان درخانه هایشان هم اینترنت دارند. عاشقان اینترنتی بیشتر کسانی هستند که ازطریق اینترنت دوست پیدا کرده و عاشق شده و برخی از این عاشقی ها منجر به ازدواج هم شده است.

در دنیای مجازی اینترنت، خیلی از پسران در شهرهای افغانستان عاشق دخترانی شده اند که در کشور های خارج زندگی می کنند و رسیدن به آنها دشوار است.

میرزاد یکی ازجوانان درکابل می گوید از یک سال به این طرف درفیسبوک عاشق یک دختر در ایران شده است، اما رسیدن به او تقریبا غیرممکن است. وی می گوید"این رابطه های عاشقانه پس ازگفتگو های زیاد ازطریق فیس بوک به وجود آمد ومن عاشق شدم، اما پس از مدتی متوجه شدم که من در یک دنیای مجازی به کسی دل دادم که نباید می دادم".

اما گاهی هم این رابطه های عاشقانه دردنیای مجازی اینترنت عاشق و معشوق را به هم می رساند. مهدی مهرایین و بتول محمدی زوج جوانی که حالا در بامیان افغانستان زندگی می کنند نمونه ای از این رابطه هستند.

مهدی درکابل و بتول درتهران باهم ازطریق اینترنت آشنا شدند و پس ازمدت ها "چت" و گفتگوهای عاشقانه دردنیای مجازی، باهم ازدواج کردند.

مهدی و بتول حالا یک پسردارند. اما به نظر می رسد در افغانستان هنوز راه درازی درپیش است تا دختران و پسران عاشق بتوانند راحت "روز عشاق" را به همدیگر تبریک گویند و جوانی با خیال آرام بتواند بگوید که عاشق شده است.

ادامه حضور نیروهای خارجی در افغانستان و انتشاری خبری در باره اختلاف سه و نیم میلیارد افغانی در این کشور، از مسائلی است که در روزنامه های چاپ امروز کابل بیشتر مورد بحث قرار گرفته است.

روزنامه هشت صبح از قول رایان کروکر، سفیر آمریکا در کابل نوشته که "احیای امارت اسلامی از سوی طالبان یک شوخی است" و این گروه تا زمانی که از خشونت دست نکشد، قانون اساسی، حقوق زنان و اقلیتهای افغانستان را نپذیرد، صاحب دفتری در قطر نخواهد شد.

سفیر آمریکا در گفتگویی با این روزنامه افزوده که آمریکا با دولت افغانستان موافقت کرده که دفتر گروه طالبان در قطر پیش از قطع ارتباط این گروه با گروه القاعده و پذیرفتن دیگر شرطهای مطروحه گشایش نخواهد یافت. آقای کروکر تاکید کرده که این گروه باید فعالیتهای تروریستی را با صدور اعلامیه ای محکوم کند.

آقای کروکر همچنین در پاسخ به سوالی در باره ادامه حضور نظامی آمریکا در افغانستان گفته در توافقاتی که تا حال در مورد واگذاری مسئولیت امنیتی به نیروهای داخلی و خروج نیروهای خارجی از این کشور صورت گرفته، گفته نشده که پس از سال ۲۰۱۴ دیگر هیچ نیروی خارجی در افغانستان حضور نخواهد داشت.

سفیر آمریکا به هشت صبح گفته است: "برای حضور نیروهای خارجی در افغانستان، باید توافقنامه‌ای میان دولت افغانستان و همان کشور خارجی وجود داشته باشد که در این مورد منظور ما توافق میان افغانستان و آمریکا است. البته این امر به صورت آشکاری وابسته به شرایط و زمان می‌باشد. این کار بر اساس تصمیم مشترک صورت خواهد گرفت."

روزنامه اراده در سرمقاله خود با عنوان "زمانی که میلیاردها افغانی مفقود گردد"، نوشته که دامنه فساد در افغانستان به اندازه‌ای گسترده شده که اکنون به جای دهها، صدها، هزاران، صدها هزار و میلیونها افغانی، میلیاردها افغانی از بیت المال اختلاس می شود".

اشاره روزنامه به اظهارات عزیزالله لودین، رئیس اداره مبارزه با فساد اداری افغانستان است که روز یکشنبه، ۲۳ دلو/بهمن به اعضای مجلس سنا اعلام کرد که سه و نیم میلیارد افغانی از گمرک حیرتان، در شمال این کشور ناپدید شده است.

مسئولان اداره گمرک حیرتان در گفتگو با رسانه‌های محلی این ادعا را تکذیب کرده و گفته‌اند که احتمال دارد که اشاره آقای لودین به کالاهای مربوط به نیروهای خارجی باشد که به دستور رئیس جمهوری بدون عوارض گمرکی از بندر حیرتان وارد کشور می‌شود.

به نظر نویسنده اراده فساد مالی در نهادهای دولتی افغانستان در ده سال اخیر "سیر صعودی" داشته و اداره مبارزه با فساد اداری و نهادهای مختلف در این زمینه با صرف هزینه های "هنگفت" نتوانسته اند که دستاورد ملموسی برای کاهش فساد داشته باشند.

اراده افزوده آنچه که دولت تا حال در زمینه مبارزه با فساد انجام داده، در دایره بررسی و تحقیق بوده و این امر به هیچ صورت منجر به کاهش میزان فساد نشده است. نویسنده تاکید کرده که اگر دولت اراده‌ای برای مبارزه با فساد دارد، باید این بررسیها را تا آخرین مراحل آن در نهادهای قضایی پیگیری کند.

روزنامه وحدت در تتر اول خود نوشته است: "سانسور مدرن در تاریخ معاصر افغانستان؛ مانع آگاهی دیگران نشوید". اشاره نویسنده به حذف خشونت و جنگهای داخلی در چهل سال اخیر از کتابهای درسی مدارس این کشور است که وزارت آموزش و پرورش دلیل آن را حفظ وحدت ملی عنوان کرده است.

طاهره آزادمنش در این مطلب حذف رویدادهای خشونت آمیز از تاریخ معاصر کشور را به دلیل حفظ وحدت ملی را "خرافات غیرقابل توجیه" خوانده و معتقد است که حذف این بخش از تارخی افغانستان از کتابهای مکتبها کمکی به وحدت ملی نمی کند.

نویسنده وحدت افزوده است: "با حذف این بخش از تاریخ افغانستان از کتابهای مکتب نمی‌توان این برهه را از چشم نسل فردا پنهان کرد". روزنامه تاکید کرده که با یادآوری مداوم فجایع و جنایات دیروز می‌توان از فاجعه در آینده جلوگیری کرد و نه با "تحریف تاریخ".

در ادامه مقاله آمده که حذف بخشی از تاریخ افغانستان به دلیل حفظ وحدت ملی را "سانسور مدرن" و "استبداد در حوزه فکر و اندیشه" است و ارزش تاریخ در شناسایی حقیقت‌های گذشته به نسل‌های آینده است و "تاریخ سفارشی" اصلاً تاریخ نیست.

آرمان ملی در سرمقاله خود با اشاره به تایید برخورد فیزیکی میان دیپلمات‌های سفارت افغانستان در واشنگتن از جانب وزارت خارجه، نوشته که انتشار این خبر "افتضاحی" است که نشان می‌دهد در گزینش دیپلمات‌ها معیارهای لازم در نظر گرفته نمی‌شود و تنها "نور چشمی‌های رهبران" تعیین می‌شوند.

روزنامه افزوده که نور چشمی‌ها به قانون احترام نمی‌گذارند و تعامل دیپلماتیک را در سفارتخانه‌ها رعایت نمی‌کنند. آرمان ملی افزوده که وزارت خارجه در تعیین دیپلمات‌ها بجای معیارهای حرفه‌ای "اعتبار خویشاوندی آنها با بزرگان مملکت" را مورد توجه قرار می‌دهد.

نویسنده تاکید کرده که سفارتخانه‌های افغانستان در کشورهای خارجی نیازمند "خانه‌تکانی" جدی است و هشدار داده که اگر وزارت خارجه در این مورد دقت لازم به خرج ندهد، در این زمینه "رسوایی‌های بیشتری" روی خواهد داد و به وجهه دولت آسیب خواهد رساند.

این نماینده مجلس و نامزد انتخابات مجلس نهم در بیان پیش بینی خود از نتیجه انتخابات 12 اسفندماه افزود: با توجه به اخبار رسیده از شهرستان ها درباره حضور ورزشكاران و مدیران عرصه ورزش در انتخابات، به نظر می رسد كه در بهارستان نهم شاهد افزایش حضور اهالی ورزش باشیم.

سیام**گ.س**2026

قطار 'سمجوتا اكسپرس' در نیمه شب 18 فوریه 2007، هنگامی كه در مسیر دهلی - لاهور در نزدیكی شهر 'پانیپتگ' ایالت هریانا در حركت بود، با انفجار روبرو شد كه در این حادثه 70 نفر كه بیشتر آنها اتباع پاكستان بودند، كشته شدند.

منابع آگاه مركز تحقیقات ملی هند اعلام كردند چوهان یكی از افرادیست كه به همراه مظنون اصلی بمب گذاری به نام 'سونیل جوشی' دو چمدان را كه در بمب گذاری از آنها استفاده شدند، از مغازه ای در 'اندور' خریداری كردند.

این منابع افزودند: فرد دستگیر شده كه ساكن 'اندور' است، به دنبال یافتن سرنخ های جدید از چند روز پیش تحت نظر قرار گرفته بود.

مركز تحقیقات ملی هند هنوز از بازگو كردن چگونگی این بازداشت خودداری كرده زیرا قرار است این فرد عصر امروز دوشنبه در دادگاه حاضرشود.

مركز تحقیقات هند پیش از این در هنگام دستگیری 'سوامی اسیماناد' از دیگر مظنونان این حادثه اعلام كرده بود كه این انفجار كار گروه تروریستی 'زعفران' بوده است و سه مظنون اصلی دیگر شامل 'سندیپ دانگ' ،'راماچاندرا كالسنگرا' و 'آشوك ' از جمله دوستان 'آشوینی چوهان'، هنوز متواری هستند .

مركز تحقیقات هند مبلغ 200 هزار تا یك میلیون روپیه برای دستگیر دیگر مظنونان جایزه تعیین كرده است .

آساق ** 589**1479

هفته گذشته رسانه های جهان اعلام كردند كه كانادا استفاده از شكنجه را برای كسب اطلاعات از مجرمان امنیتی آزاد كرده است و زین پس بعد پلیس و دستگاه های اطلاعاتی این كشور می توانند از اعتراف مجرمان در تحقیقات خود استفاده و یا به آن استناد كنند. این درحالی است كه كشور كانادا خود به عنوان یكی از مدعیان پر و پا قرص حامی حقوق بشر! انواع اتهامات را علیه كشورها از جمله جمهوری اسلامی ایران وارد كرده و از هیچ تلاشی در محكومیت كشورها در شورای حقوق بشر سازمان ملل و دیگر نهادهای بین المللی فروگذار نكرده است.

همه این ادعاهای حقوق بشری به وسیله مقامات كانادایی در چند اصل ساده كه به راحتی می تواند توجیه و تفسیر شود مورد استفاده قرار می گیرد و عنوان می شود كه بنیان حقوق بشر كانادایی براساس اعلامیه حقوق بشر 1947/1948 ایجاد شده است. این اصول كه در سایت سیاست های حقوق بشر بین المللی كاناداCanada's International Human Rights - Policy- ذكر و به اسناد متعدد بین المللی نیز ارجاع داده شدند به طور خلاصه عبارت است از نقش رهبری كانادا در ارتقای جهانی ارزش های حقوق بشری كانادا، كمك های توسعه ای به كشورهای رعایت كننده حقوق بشر و تلاش برای ارتقای حقوق بشر براساس منشور سازمان ملل متحد به وسیله همه كشورهای عضو در قبال شهروندان.

در همین چارچوب، كانادا درمورد حقوق بشر به سیاست های بسیاری از كشورها ازجمله ایران انتقاد كرده است و حتی در چند مورد موجب صدور قطعنامه علیه جمهوری اسلامی ایران شد. این كشور در زمینه حمایت از فتنه گران و منافقین و وضعیت اردوگاه اشرف از سیاست های ایران انتقاد كرده است. حتی در مورد شكنجه انتقادهای بسیاری را از دولت لیبی انجام داد، اما هم اكنون خود این كشور به عنوان یكی از متهمان عمده در نقض حقوق شهروندان خود مطرح است.

موضوع تایید شكنجه ازسوی مقامات كانادایی موجی از اعتراض و نارضایتی نه تنها در میان كشورها بلكه در بین گروه های غیردولتی مدافع حقوق بشر در داخل كانادا برانگیخته است.

برخی سایت ها كه این خبر را به عنوان خبر جنجالی منتشر كرده بودند نیز از نارضایتی عمیق مردم این كشور از دولت خبر دادند و در اظهارنظرهای خود عنوان كردند كه چنین قانونی به وسیله اكثریت مردم این كشور مردود است. برخی نیز در نظرهای خود نوشتند كه 'استفن هارپر' نخست وزیر كانادا می خواهد با پیروی از ایالات متحده كشوری با نام 'كامریكا' بسازد.

فرانس پرس اعلام كرد كه تصمیم دولت كانادا در مورد آزاد شدن شكنجه به وسیله ماموران امنیتی این كشور موجب اعتراض گروه های حقوق بشری و رهبران مخالف در كانادا شده است. براساس اعلام رسانه های كانادایی، دولت اوتاوا به سرویس های جاسوسی خود دستور داده است كه اطلاعاتی را كه از طریق شكنجه كسب می كنند نادیده نگیرند و از آنها استفاده كنند.

'جك هریس' یكی از نمایندگان پارلمان كانادا اعتقاد دارد كه دولت این كشور به صورت غیرمستقیم موجب تشویق شكنجه می شود. سازمان عفو بین الملل نیز این سیاست جدید دولت كانادا را محكوم كرد.

**كانادا نمی تواند مدعی حقوق بشر باشد

-----------------------------------------------

سایت روزنامه 'اوتاوا سیتیزن' نیز در مطلبی انتقادی نوشت: 'كانادا از شكنجه چشم پوشی نمی كند و با ادامه این روند به جایگاه حقوق بشری كانادا در جهان لطمه جدی وارد می شود.'

این مقاله سپس با انتقاد از سخنان وزیر امنیت عمومی كانادا كه خود را مسئول جان مردم كانادا معرفی كرد می افزاید، از نظر مقامات كانادا این گونه اطلاعات نمی تواند در دادگاه های این كشور مورد استفاده قرار گیرد و این عمل غیرقانونی تنها در حوزه عملی ممكن است و مشروعیتی ندارد. دولت كانادا و مقامات امنیتی باید به این نكته توجه داشته باشند كه در مواقعی حتی این اطلاعات گمراه كننده هستند.

**شكنجه قابل توجیه نیست

--------------------------------

حزب سبز كانادا نیز در مطلبی اعلام كرد: مردم كانادا نگرانی شدیدی نسبت به حقوق شهروندی خود پیدا كرده اند.

این مطلب كه در وبسایت(northumberlandview) آمده است خاطر نشان می كند، كانادایی ها از گذشته حقوق بشر را به عنوان ارزشی والا می دانستند و در سیاست این كشور یكی از مهمترین پارامترها بود، اما اقدام جدید دولت یكی از علائم هشدار برای موقعیت این كشور است.

'الیزابت می' رهبر حزب سبز كانادا در این مورد گفت: مردم كانادا نمی خواهند در هیچ شرایطی شكنجه آزاد و قانونی شود و حزب محافظه كار در این زمینه قدم اشتباه و به دور از ارزش های كانادایی برداشته است.

'جو فاستر' از دیگر مقامات این حزب نیز در پاسخ به ادعاهای مقامات دولتی این كشور گفت: اگر برای این مقامات حفظ دارایی های مادی و معنوی مهم است بهتر است به جای استفاده از شكنجه، مراقب سوءاستفاده های شركت های معدنی كانادا باشدند كه به شدت حقوق بشر را تهدید می كند. ممكن است برخی شكنجه شوندگان بیگناه باشند، اما چه باید كرد با تهدیداتی كه متوجه حقوق شهروندان می شود. نتیجه این است كه از جایگاه و اعتبار این حقوق در جامعه كانادایی كاسته می شود.

'الكس نوه' دبیركل سازمان عفو بین الملل در كانادا نیز تصریح كرد كه مقامات امنیتی كانادا باید بر این موضوع تمركز كنند كه اطلاعاتی كه از لكه ننگ شكنجه به دست می آید قابل استفاده نیستند.

فاستر در این باره تاكید كرد كه اگر كانادا می خواهد یك كشور متمدن باقی بماند نباید هیچ توجیهی برای استفاده از شكنجه داشته باشد.

**استفاده ابزاری دولت كانادا از موضوع شكنجه

-----------------------------------------------------

نشریه گلوبال ریسرچ (Global Research) كه مقر آن در كاناداست در مورد این تصمیم دولت كانادا نوشت: كانادا از شكنجه به عنوان ابزاری تبلیغاتی برای مبارزه با تروریسم استفاده می كند. این پیامی گمراه كننده و متناقض با رویه پیشین دولت كانادا بود كه اعلام كرد دولت این كشور از شكنجه برای گرفتن اطلاعات از مظنونان تروریسم حمایت می كند.

در سال 2010 نیز 'ویك توز' وزیر امنیت عمومی این كشور به نیروهای امنیتی كانادا دستور داد گرچه اطلاعات تحت شكنجه قابل اعتماد نیستند، اما علیرغم نادیده گرفته شدن حقوق انسان ها برای حفاظت از جان و دارایی كانادایی ها می توانند از شكنجه برای كسب اطلاعات استفاده كنند.

**شكنجه قبیح است، اما نه برای كانادا

---------------------------------------------

این نشریه افزود: 'جیسون كنی' وزیر امور شهروندی و مهاجرت و چند فرهنگی كانادا نیز معتقدند كه گرچه ما مخالف استفاده از شكنجه هستیم، اما اولویت با نیروهای امنیتی است كه از جان ها استفاده كند.

گلوبال ریسرچ نیز از این رویكرد دوگانه مقامات ابراز تعجب می كند و می نویسد معلوم نشده است كه شكنجه بد است یا خوب؟ و یا اینكه آیا اطلاعاتی كه از شكنجه كسب می شوند معتبر و قابل اعتماد هستند یا خیر؟ این مقام پیش از این اعلام كرده بود كه اطلاعاتی كه با شكنجه كسب می شوند از اعتبار چندانی برخوردار نیستند، اما اكنون اجازه استفاده از آن را صادر می كند. یكی اعلام می كند كه شكنجه خوب است و دیگری می گوید شكنجه مجاز نیست، زیرا دو وزیر كانادایی دو رویكرد مخالف را اعلام كرده اند.

**شكنجه ابزاری برای ایجاد وحشت در كانادا

--------------------------------------------------

به نظر می رسد كه هدف مقامات كانادایی نوعی موجه سازی شكنجه در افكار عمومی است، اما شكنجه نه تنها در قوانین بین المللی بلكه در همه عقاید، مذاهب و رویكردهای انسانی و حتی در سیاسی بازی ها نیز مذموم و ناكارآمد شمرده شده اند.

به اعتقاد این مقاله فرد تحت فشار به هر دستور و یا هرخواسته ای كه باعث كم شدن رنجش می شود اقرار و اعتراف كند.

همه می دانند كه جمع آوری اطلاعات از طریق شكنجه عملی نیست و به اعتقاد بسیاری از كارشناسان این اقدام دولت كانادا می تواند استفاده ابزاری از شكنجه برای اهداف مقامات باشد و تنها هدف آن تحكیم موقعیت و برتری آن مقامات باشد، اما واقعیت همیشه نشان داده است كه شكنجه تنها باعث توجیه اقدامات وحشت افكن می شود و گاها می تواند در گسترش خشونت ها نقش داشته باشد.

**كانادا ناقض واقعی حقوق بشر

------------------------------------

البته دولت كانادا باوجود همه ادعاهای حقوق بشری كه در مورد دیگر كشورها دارد در این زمینه گذشته روشن و شفافی ندارد و طیف وسیعی از اتهامات به این كشور وارد شده است. اقدامات ارتش كانادا در افغانستان، استانداردهای دوگانه حقوق بشری در مورد كشورها به ویژه در مسائل خاورمیانه و رویكرد این كشور به رژیم صهیونیستی و حتی مسائل داخلی كانادا و تبعیض علیه مهاجران بومیان و حتی زنان را می توان نام برد كه انتقاد دبیركل سازمان عفو بین الملل را از دولت كانادا برانگیخت.

**افغانستان لكه ننگ حقوق بشر كانادایی است

-----------------------------------------------------

یكی از موضوعاتی كه اقدامات نظامیان این كشور را زیر سوال برده در افغانستان روی داده است. نیروهای نظامی كانادایی در عملیات و اقدامات خود در افغانستان به سورفتار و شكنجه متهم شده اند. این اقدامات در منافات كامل با ماده 12 كنواسیون سوم ژنو اعلام شد كه كانادا نیز آنرا امضا كرده است. در این ماده تصریح شده است كه قدرت های دستگیركننده مظنونان مسئول رفتار خود با دستگیر شدگان هستند.

شبكه رادیوتلویزیونی و خبری سی بی سی كانادا اولین بار موضوع بدرفتاری با دستگیرشدگان به وسیله نظامیان كانادایی در افغانستان را به نقل از 'امیر عطاران' یك استاد حقوق در دانشگاه اوتاوا فاش كرد.

وی اعلام كرد كه اطلاعات كاملی از دولت كانادا در اختیار دارد كه نظامیان این كشور با اهداف خاص به شكنجه و آزار متهمان و دستگیر شدگان در جنگ با تروریسم در افغانستان می پردازند.

بعد از آن بود كه دو مقام دولتی مسئولیت یافتند كه در این زمینه تحقیقات لازم را به عمل آورند. حتی یك دیپلمات كانادایی نیز اقرار كرد كه بسیاری از دستگیرشدگان در افغانستان تحت شكنجه قرار گرفته بودند، اما در پاسخ به درخواست ها برای اعلام نتایج این تحقیقات، دولت كانادا اعلام كرد كه برای محافظت از سربازان و شهروندان كانادایی این اطلاعات حساس را منتشر نمی كند.

**دولت كانادا حقوق بشر را تضعیف می كند و نه تقویت

------------------------------------------------------------

مجله دانشگاه كویین كانادا با عنوان 'ژورنال' نیز در مطلبی با عنوان سیاست دولت در استفاده از شكنجه غیرقابل قبول است، نوشت: چندی قبل شبكه سی بی سی كانادا به نقل از مقامات امنیتی كانادا اعلام كرد كه استفاده از شكنجه برای نیروهای امنیتی برای حفظ جان و دارایی مردم كانادا مجاز است و این دقیقا برخلاف آن چیزی است كه مقامات امنیتی این كشور اعلام كرده بودند شكنجه و اطلاعات ناشی از آن برای اقدامات خود استفاده نمی كنند.

این مجله دانشگاهی افزود، اگر تاكنون سرویس های امنیتی از این روش استفاده می كردند نیز متهم به انجام اقداماتی ضدبشری هستند. توجیه این سیاست با ادعای تضمین امنیت عمومی می تواند حتی باعث تحریك حركات تروریستی و وحشت افكنی بیشتر شود.

این مقاله حتی تهدید كرد كه نمی توان با گروهی -دولت و سازمان های امنیتی- كه با نام محافظت از حقوق بشر آنرا نادیده می گیرند كار كرد. از دولت كانادا انتظار می رود كه به جای افزایش وحشت، موضعگیری مناسبی در این زمینه انجام دهد، زیرا اكنون علاوه بر ترس از تروریسم، بی اعتباری ارزش ها و تبعات این ترس بر رفتارها حكفرما می شود.

**كانادا و سیاست های دوگانه حقوق بشری

--------------------------------------------------

دبیركل سازمان عفو بین الملل نیز از اقدامات دوگانه و تبعیض آمیز دولت فدرال كانادا انتقاد كرد. 'سلیل شتی' خاطر نشان كرد كه با در نظر گرفتن همه این موارد، باید گفت متاسفانه دولت كانادا در زمینه حقوق بشر در مسیر انحطاط قرار گرفته است و به بیراهه می رود.

رویترز نیز در بیان دوگانگی در سیاست گذاری در مورد شكنجه نوشت: درحالی كه در سال 2009 دستوری وزارتی برای سازمان های امنیتی كانادا صادر شد كه در آن تصریح شده بود آنها نمی توانند به اطلاعات به دست آمده از شكنجه اعتماد و از آن استفاده كنند، در سال 2010 دستور دیگری صادر شد كه طی آن اعلام شده بود كه گرچه نمی توان صحت و سقم این اطلاعات را تعیین كرد، اما از آنجا كه نمی توان در این زمینه خطر كرد، باید به این اطلاعات توجه كرد و نباید آنها را نادیده گرفت.

در متن این دستور آمده است: در شرایطی كه خطر جدی برای جان و دارایی كانادایی ها مطرح است لازم است كه این اطلاعات نیز مورد توجه قرار گیرند و مورد استفاده مقامات واقع شوند.

این خبرگزاری نوشت كه به نظر برخی وزرا و مقامات كانادایی چون امنیت اولویت دارد پس می توان از اطلاعات به دست آمده از شكنجه استفاده كرد!

پژوهش**9130**9123

به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، دیدیه دروگبا ، جروینیو و كولو توره پنالتی ها را از دست دادند و یحیی توره و سالومون كالو 90 دقیقه را دوام نیاوردند. در حالی كه هیچ یك از دو تیم در 90 دقیقه و وقت اضافه هیچ گلی نزده بودند، زامبیا در ضربات پنالتی با نتیجه هشت بر هفت جام را ربود.

پیش از این به نظر می رسید ساحل عاج جام امسال را در دستان خود داشته باشد.

این تیم با پنج برد متوالی و بدون دریافت حتی یك گل به مرحله نهایی رسیده بود. اما دروگبا پنالتی دقیقه 70 را از دست داد و جروینیو و كولو توره بازیكنان لیگ برتر انگلیس نیز در ضربات پنالتی موفق نبودند.

شب گذشته شب سخت دیگری برای نسل طلایی بود كه تاكنون دو مسابقه مرحله نهایی، یك نیمه نهایی و یك چهارم نهایی را در چهار تورنمنت گذشته از دست داده اند و بیم آن می رود كه یكی از بهترین تیم هایی خواهند بود كه بدون هیچ عنوان مهمی كه درخور توانایی آنها باشد، كار آنها به پایان می رسد.

ساحل عاج با وجود نامهای بزرگ و آمادگی عالی تا مرحله نهایی ، از سال 1992 كه قهرمانی آفریقا را بدست آورد، تاكنون هیچ عنوانی را در این قاره از آن خود نكرده است.

فرانسوا زاهویی سرمربی تیم ملی فوتبال ساحل عاج گفت: شركت در یك رقابت بدون دریافت هیچ گلی دشوار است. احساس می كنی جام در یك قدمی شماست.

زاهویی وعده داد كه هرگونه تصمیم گیری در مورد تیم این كشور با توجه به اینكه دروگبا 33 ساله و كولو توره 30 ساله هستند، بعدها با ذهنی آرام اتخاذ خواهد شد.

زاهویی در دفاع از تلاشهای تیم خود گفت: گاهی نتایج بدی می گیرید و باید بپذیرید. می دانیم كه امكان باخت در پنالتی هست.

وی با اشاره به نومیدی از این نتیجه گفت: قصد تغییر بازیكنان را به این علت نداریم.

**1584**1440

'كامران باقری لنكرانی' به 'خبرهای یك' ایرنا گفت: در این راستا 29 بهمن برای شركت در نشستی مشترك با جبهه متحد اصولگرایان در دانشگاه امام صادق (ع) اعلام آمادگی كرده ایم و حتما در این نشست حضور خواهیم داشت.

وی در پاسخ به سوالی درباره زمان اعلام لیست قطعی جبهه پایداری انقلاب اسلامی اظهار داشت: تا پایان امروز (دوشنبه) این لیست اعلام خواهد شد.

سیام**7378**2026